23.1. 1879 v Praze se narodila Leopolda Dostálová, zemøela 17.6. 1972 rovnì¾ v Praze.
Leopolda Dostálová byla pøední èeská hereèka, dlouholetá èlenka hereckého souboru èinohry Národního divadla v Praze, byla to ¾ena, jen¾ vystupovala na prknech Divadla Za branou je¹tì ve svých 92 letech.
Dìtství pro¾ila v dobøe situované rodinì o jedenácti dìtech (dvì z nich zemøely) nejprve ve veleslavínském zámeèku, kde se narodila, poté v Podìbradech, kam se rodina brzy pøestìhovala. Od dìtství se zajímala o loutkové divadlo, pozdìji spontánnì improvizovala divadelní scénky. V mládí herectví studovala u Hany Kvapilové v Praze, stále se vìnovala ochotnickému divadlu a pohybovala se v okruhu mladých umìleckých pøátel. Na scénì Národního divadla pùsobila ¹est desetiletí s dvìma krátkými pøestávkami. V letech 1922-24 byla èlenkou Vinohradského divadla, poté se zase do Zlaté kaplièky vrátila. Potom byla v dobì nacistické okupace v roce 1942 pøedèasnì penzionována. Do ND se ale hned v kvìtnu 1945 vrátila a v trvalém anga¾má tam zùstala a¾ do roku 1959, to jí bylo u¾ osmdesát! Dal¹ích dlouhých deset let tam hrála pohostinsky. Divadlo byl její celý svìt, nedokázala bez nìj ¾ít. Proslavily ji pøedev¹ím role hrdinek antických tragédií èi her Williama Shakespeara. V pohnutém roce 1938 zazáøila v hlavní roli Èapkovy Matky, kterou jí údajnì autor psal na
Poslední léta strávila Leopolda Dostalová ve slavném Divadle za branou. Byla to éra re¾iséra Otomara Krejèi a dramatika Josefa Topola.
Za své umìlecké výkony získala 1924 Státní cenu, národní umìlkyní byla jmenována 1947, laureátkou Øádu práce se stala 1958. Pohøbena je na Ol¹anech.